Voor mij was het dan voor de eerste keer zover. Ik had al veel foto’s mogen zien op de site van Buddydive over de diverse uitstapjes en weekenden, maar toch wist ik nog niet helemaal wat me te wachten stond.
Edersee stond voor het tweede duikweekend van dit jaar op de agenda. De organisatie was in handen van de heren Meenhuis en Knickenberg. Het vertrek stond gepland op 11-9 en de leden die zich aan hadden gemeld bestonden, buiten de organisatie om, uit Bart Pikkemaat, Martijn Sneujink en ondergetekende. Mocht het meezitten, dan zouden zich zaterdag nog een aantal leden bij het gezelschap voegen.
Na wat heen en weer bellen / mailen werd er afgesproken om te verzamelen bij Arjan thuis. Milieubewust als we allen zijn werd er natuurlijk ook een auto indeling gemaakt en dit resulteerde in drie wagens voor vijf personen.
Na een rit van een paar uur kwamen we aan bij de Edersee te Waldeck. Arjan had ons al gewaarschuwd dat er water uit de stuw was gelaten. Maar eenmaal aangekomen bij de Edersee bleek “wat” water ‘een 15 meter lagere waterspiegel dan normaal’ te zijn. Voor we dan ook een duik zouden maken, zijn we eerst naar de duikstekken gereden om te kijken waar we het beste te water konden. Duikstek nummer twee bleek na een steile afdaling over losliggende stenen niet meteen de beste oplossing maar na eenmaal duikstek één (tegenover Ronic’s duikwinkel) gezien te hebben, bleek het wel de duikstek te zijn waar we nog een beetje op een normale manier onder water zouden kunnen komen. Na de eerste duik van het weekend te hebben gemaakt, in niet al te helder water en een klimpartij van heb ik jou daar, werd de innerlijke mens verwend met een hapje in een lokaal restaurant annex tanzcafe….Na rijp beraad werd ook besloten dat we niet al onze duiken zouden maken in de Edersee. De beste oplossing zou de Sundhausersee zijn. Dit besluit werd daarop in het huis beklonken met een aantal heerlijk koude glazen pils….
Na een goede lange nacht slaap voor een enkeling en een hele korte nacht voor anderen, vertrokken we mooi op tijd richting Nordhausen. Naarmate de rit vorderde werd het weer beter en klaarde de lucht mooi. Dit mocht resulteren in een prachtig zonnige aankomst bij de Sundhausersee. Na de flessen te hebben gevuld en ons te hebben omgekleed volgde een superduik met topzicht waarbij we veel onderwaterleven mochten aanschouwen.
Tussen de duiken door had de organisatie het keurig voor elkaar en vonden de broodjes bockworst gretig aftrek.Genietend in het zonnetje werden de voorbereidingen getroffen voor de tweede duik. Nu met z’n allen op zoek naar de grote vissen!! Dit hield ons schijnbaar allemaal zo bezig dat we na een klein half uurtje onder water, met alle kennis die we samen bezitten, toch even naar boven moesten om te kijken waar we nu exact waren beland. Duidelijk werd dat we nog een aardig eindje uit de richting waren gezwommen. Na deze keer een goede peiling te hebben gedaan, eindigden we de duik weer bij de instap.
De terugrit van de Sundhausersee naar de Edersee verliep soepeltjes en eenmaal terug in Waldeck hebben we onze bergklimspecialty verder kunnen uitbouwen. De kortste weg naar het centrum was namelijk ook de meest steile. Na in het restaurant de buik weer mooi rond te hebben gegeten, gingen we weer terug naar het appartement om een poging te doen het laatste bier op te pilsen
De derde en laatste dag kwam (zoals altijd als je het naar je zin hebt) veel te snel. Eenmaal de auto’s weer ingepakt zijn we naar de Möhnesee gereden om aldaar de laatste duik van het weekend te maken. Ook hier moesten we een stukje klauteren aangezien ook hier het waterpeil al redelijk omlaag was gebracht….De eerste meters was het zicht erg slecht maar dat verbeterde aanzienlijk naarmate de duik vorderde. De laatste duik bood ons, buiten bergen zoetwater mosselen, niet erg veel vis maar het was een relaxte afsluiter.
Na de laatste bockworsten te hebben genuttigd, werden de laatste kilometers huiswaarts gereden met een zeer tevreden gevoel!
Aan allen hartelijke dank voor de gezelligheid en superorganisatie!
Voor de volgende keer weer “Bubbels Up”…..
Bastian.